ما نسبت بهخود منتقدان بیرحمی هستیم و نکات مثبت خویش را کمتر میبینیم و بروز میدهیم. حقیقت دارد که تصورات ما در مورد خودمان، انعکاس تصورات دیگران درباره ماست. اگر احساس خوب نبودن، خستگی یا بیهودگی میکنیم مسلما ابتدا علتش این است که تصور میکنیم دیگران در مورد ما چنین پنداری دارند.
ممکن است دیگران درباره ما اشتباه کنند یا اینکه ما خودمان خوبیهای خویش را بروز نداده باشیم. هرگز یادمان نرود که اگر ما خود را دوست نداشته باشیم، هیچ کس دیگری نیز ما را دوست نخواهد داشت زیرا هنگامی که خود را بیارزش میکنیم، دیگران نیز همین کار را خواهند کرد.
چیزی که سرنوشت انسان را می سازد استعدادهایش” نیست ، انتخابهایش” است …
برای زیبا زندگی نکردن ، کوتاهی عمر را بهانه نکن ؛ عمر کوتاه نیست ، ما کوتاهی می کنیم
. هنگامی که کسی آگاهانه تورا نمی فهمد خودت را برای توجیه او خسته نکن
برآنچه گذشت آنچه شکست آنچه نشد آنچه ریخت حسرت نخور زندگی اگر آسان بود با گریه آغاز نمیشد .
. تحمل کردن آدمهایی که ادعای منطقی بودن دارند سخت تر از تحمل آدمهای بی منطق است
.موانع آن چیزهای وحشتناکی هستند که وقتی چشممان را از روی هدف بر میداریم به نظرمان میرسند.
درباره این سایت